اجاره فضای اداری اغلب برای یک شرکت کوچک هزینه زیادی دارد. اما اگر هزینه های پنهان و محدودیت هایی که در بسیاری از اجاره ها نهفته است را درک نکنید ، می تواند بی دلیل گران باشد.
اولین چیزی که باید درک کنید این است که وقتی شما در مورد اجاره دفتر مذاکره می کنید ، صاحبخانه شما احتمالاً از این مزیت برخوردار است. اگر مثل اکثر مستاجران هستید ، هر پنج یا ده سال یک بار در مورد اجاره مذاکره می کنید و اجاره را در ردیف سایر هزینه های معمول و جاری کسب و کار قرار می دهید و پرداخت ماهانه را در مقابل جریان نقدی خود ارزیابی می کنید.
صاحبخانه در موقعیت دیگری است. تجارت آن اجاره فضا است و ساختمانها سرمایه اصلی آن هستند. صاحبخانه انگیزه بالایی برای برنامه ریزی بلند مدت و نوشتن اجاره نامه های محافظه کارانه را دارد که بازده دارایی آنها را به حداکثر می رساند. یک وکیل خوب در زمینه املاک و مستغلات می تواند به محافظت از منافع شما کمک کند ، اما اغلب اوقات مجهز به مشاوره در زمینه تجارت نیست. توافق های قابل قبول قانونی می تواند معاملات بد تجاری باشد.
خوشبختانه اگر زرنگ باشید و حقوق خاصی را حفظ کنید ، می توانید اجاره دفتر را به یک دارایی عظیم تبدیل کنید. در اینجا برخی از مقررات اجاره مبهم تری وجود دارد که از مالکان با هزینه مستاجر خود محافظت می کند.
فضا
فضای اداری با قیمت هر فوت مربع "قابل اجاره" معمولاً بسیار گرانتر از آن است که مستاجر انتظار دارد زیرا صاحبخانه ها ممکن است فضایی را که مستأجر غیرقابل استفاده می دانند در بر گیرند. به طور معمول ، شما قادر خواهید بود از 75 تا 90 درصد از هزینه ای که پرداخت می کنید استفاده کنید. این اختلاف ، ضریب خسارت ، به سه چیز بستگی دارد: پیکربندی فیزیکی دفاتر ، روش صاحبخانه برای اندازه گیری منطقه قابل اجاره و به طور فزاینده ، هوی و هوس مالک شما.
منطقه اجاره ای مطمئناً شامل بخشی از آسانسور ، کمد سرایداری ، لابی ، راه پله و موارد دیگر است. به اندازه کافی منصفانه با این حال آگاه باشید که برخی از ساختمانها ضریب تلفات بالاتری نسبت به ساختمانهای دیگر دارند. منحنی های زیبا یا زاویه های تیز ، بانکهای آسانسور که در مرکز ساختمان قرار گرفته اند و نه ستونها و ستونهای فراوان در فضای شما به ضریب افت بالاتر کمک می کنند.
علاوه بر این ، صاحبخانه ها اغلب روش های خاص خود را برای اندازه گیری منطقه قابل اجاره توسعه می دهند. به عنوان مثال یک صاحبخانه ممکن است از خارج یک دیوار خارجی به دیوار دیگر اندازه گیری کند و شامل مناطق "عمومی" مشکوک مانند شافت هوا باشد. به نظر می رسد برخی از ساختمان ها از گارگویل به گارگویل اندازه گیری می شوند - تزئینات نمای غیر مرتبط با فضای قابل استفاده یک مستاجر.
فراتر از این ، بسیاری از مالکان یک عامل ضرر خودسرانه ایجاد می کنند. هنگامی که آنها تعیین کردند که یک فضا چقدر بزرگ است ، آنها فقط تعداد را مثلاً با 25٪ تورم می کنند و سپس با آن منطقه قابل اجاره تماس می گیرند.
برای محافظت از خود ، ممکن است یک معمار استخدام کنید تا فضای مورد نظر شما را برای اجاره اندازه گیری کند و به شما بگوید آیا منطقه قابل استفاده نیازهای کسب و کار شما را برآورده می کند. معمار باید از یک استاندارد عمومی پذیرفته شده مانند استانداردی که توسط انجمن مالکان و مدیران ساختمان اتخاذ شده است استفاده کند ، بنابراین می توانید یک فضا را با فضای دیگر دقیقاً مقایسه کنید. سپس ، از هر شماره که صاحبخانه استفاده کند ، شما می دانید که برای هر فوت مربع قابل استفاده چه مبلغی پرداخت خواهید کرد و مبانی آگاهانه تری برای مذاکره خواهید داشت.
با تمدید اجاره ، مستاجر همچنین ممکن است دریابد که موجر فضا را "اندازه گیری مجدد" کرده و اکنون ادعا می کند که فضای آن بسیار بزرگتر است. یک صاحبخانه معروف منهتن به یک مستاجر گفت من می دانم فضای مستاجر 20٪ رشد کرده است. همچنین خواستار اجاره بهای بالاتر برای هر فوت مربع شد - یک ضربه مضاعف.
لینک مرتبط :
سلام
خیلی مقاله جامع و پر مغزی نوشتید.
در مورد اجاره سوله نظرتون چیه؟ از کجا اقدام کنم مطمئن تر هست؟