بایگانی تیر ۱۴۰۱ :: مطالب کاربردی

این یک مقاله تخصصی حوزه ایمپلنت است

ایمپلنت فوری اغلب در ناحیه قدامی فک بالا استفاده می شود. با این حال، نصب ایمپلنت های دندانی به طور همزمان با کشیدن دندان می تواند با کاهش زمان قبل از بهبود عملکرد جویدن، در نواحی خلفی نیز مزایایی را به همراه داشته باشد. نتایجی که قبلاً در مقالات گزارش شده بود، میزان بقا و موفقیت بالایی را برای ایمپلنت‌های قرار داده شده در سوکت‌های استخراج در نواحی مولر نشان می‌دهد. با این حال، این موضوع تجزیه و تحلیل سیستماتیک محدودی دریافت کرده است.

مواد و روش ها

جستجوهای متون الکترونیکی و دستی توسط دو بازبین مستقل در چندین پایگاه داده، از جمله MEDLINE، EMBASE، و ثبت کارآزمایی‌های گروه سلامت دهان کاکرین، برای مقالات تا ژانویه 2019 که نتایج ایمپلنت‌های فوری در نواحی مولر را گزارش می‌دهند، انجام شد. پیامدهای اولیه شامل میزان بقا و موفقیت و همچنین از دست دادن نهایی استخوان بود. پیامدهای ثانویه شامل تأثیر موقعیت ایمپلنت، نوع اتصال ایمپلنت، پروتکل پیوند، رویکرد بدون فلپ یا فلپ، قطر ایمپلنت، فاز جراحی، وجود صفحه باکال و پروتکل بارگذاری بود.

نتایج

20 مطالعه اطلاعاتی را در مورد میزان بقا با نمونه کل 1.106 ایمپلنت ارائه کردند. میانگین وزنی بقای ایمپلنت های فوری پس از 1 سال پیگیری 96.6 درصد و میزان موفقیت 93.3 درصد بود. از سوی دیگر، از دست دادن استخوان حاشیه ای 0.24 ± 1.29 میلی متر بود. نتایج ثانویه نشان داد که پیوند شکاف و پروتکل بارگذاری بر میزان بقا و موفقیت تأثیر دارد. به طور مشابه، وجود یا عدم وجود استخوان باکال بر سطح استخوان کرستال تأثیر می گذارد. متاآنالیز 4 بررسی تفاوت میانگین وزنی 0.8 ± 0.31 میلی‌متر را نشان داد، 95% (0.15-0.46) از دست دادن استخوان حاشیه‌ای بیشتر در محل کاشت ایمپلنت فوری در مقایسه با ایمپلنت‌ها در محل‌های بهبود یافته (P <0.001) I2 = 15.2%.

نتیجه

در سناریوهای انتخاب شده، قرار دادن فوری ایمپلنت در حفره استخراج مولر ممکن است یک روش قابل پیش بینی در نظر گرفته شود که با نرخ بقا و موفقیت بالا، با حداقل از دست دادن استخوان حاشیه ای نشان داده شده است.

همانطور که درمان ایمپلنت تکامل می یابد، چالش های جدیدی در نتیجه تقاضاهای عملکردی و زیبایی شناختی بالاتر با چالش های جدیدی مواجه می شوند. پروتکل های اصلی در اواخر دهه 1970 و 1980 از قرار دادن ایمپلنت های دندانی منحصراً در برجستگی های بی دندانی کاملاً بهبود یافته حمایت می کردند. علاوه بر این، یک دوره بهبودی 6 تا 12 ماهه قبل از بارگیری توصیه شد.

خوشبختانه، در نتیجه تحقیقات مستمر، فناوری‌های سطحی جدید و طراحی‌های جدید ایمپلنت، پروتکل‌های جدیدتر ایجاد شده‌اند که فواصل زمانی را با استفاده از کاشت ایمپلنت فوری (IIP) و/یا ترمیم‌های فوری (IR) کوتاه می‌کنند. اگرچه تعاریف مختلفی برای اصطلاحات کاشت ایمپلنت فوری، اولیه و معمولی ارائه شده است، اما در سال 2004، یک بیانیه اجماع توسط Hämmerle و همکارانش، 4 پروتکل مختلف را برای قرار دادن ایمپلنت در سوکت استخراج شرح داد. نوع 1 به IIP بعد از کشیدن دندان اشاره دارد، نوع 2 زمانی در نظر گرفته می شود که ایمپلنت ها بعد از 4 تا 8 هفته قرار می گیرند، با دستیابی به پوشش کامل بافت نرم، نوع 3 شامل ایمپلنت هایی است که پس از 12 تا 16 هفته قرار می گیرند، زمانی که پر شدن استخوان بالینی و/یا رادیوگرافی قابل توجهی باشد. رخ داده است، و نوع 4 به ایمپلنت هایی اشاره دارد که در محل های بهبود یافته قرار می گیرند.

IIP یک رویکرد درمانی است که در سال 1976 به عنوان جایگزینی برای کاشت تاخیری کلاسیک کاشت ایمپلنت که توسط Branemark [3] معرفی شد، معرفی شد. این جایگزین درمانی چندین مزیت را ارائه می دهد. از جمله کاهش زمان درمان و تعداد مداخلات جراحی و در نتیجه افزایش رضایت بیمار. علاوه بر این مزایا، میزان بقا و موفقیت ایمپلنت های فوری نتایج مطلوبی را نشان داده است و نتایج مشابهی را با ایمپلنت های نصب شده در برجستگی های بی دندانی بهبود یافته نشان داده است. یک بررسی سیستماتیک روی ایمپلنت‌های نصب شده بلافاصله پس از کشیدن دندان، میزان بقای بیش از 98 درصد را پس از حداقل یک سال پیگیری نشان داد. این نتایج با قرار دادن ایمپلنت های معمولی در محل های بهبود یافته قابل مقایسه است که نرخ بقای 5 ساله تا 95٪ را نشان می دهد [4]. این همچنین با یک کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده مطابقت دارد که بهبود بافت سخت و نرم کافی را با سطوح استخوان حاشیه‌ای پایدار پس از 3 سال پیگیری برای ایمپلنت‌های فوری در ناحیه قدامی نشان داد [5]. مزایای زیبایی IIP در ترکیب با IR برای بیمارانی که دندان های قدامی خود را از دست داده اند با کاهش زمان درمان آشکار می شود. کاهش دوره انتظار قبل از تحویل یک ترمیم ثابت. با این حال، IIP در نواحی خلفی نیز ممکن است یک رویکرد سودمند را در سناریوهای انتخاب شده نشان دهد که بازیابی سریع‌تری از عملکرد جونده را فراهم می‌کند.

نتایج گزارش شده در ادبیات، بقای بالایی (99.1-100) و میزان موفقیت (93.9-100٪) را برای ایمپلنت هایی که در سوکت های استخراج روی نواحی مولر قرار داده شده اند، نشان داده اند. به طور مشابه، یک بررسی سیستماتیک که در سال 2010 منتشر شد، نرخ بقای 99 درصدی را برای ایمپلنت‌هایی که در نواحی خلفی قرار می‌گیرند گزارش کرد. با این وجود، بسیاری از تحقیقات جدید از زمان این بررسی ظاهر شده است انجام شده. این مطالعات اخیر می تواند اطلاعات بیشتری در مورد نتایج و ملاحظات این جایگزین درمانی ارائه دهد [6،7،8،9،10،11،12].

هدف از این بررسی سیستماتیک، ارزیابی میزان بقا و موفقیت، و همچنین از دست دادن استخوان حاشیه ای (MBL) IIP در حفره های استخراج مولر پس از حداقل پیگیری 1 سال بود.

مواد و روش ها

استراتژی جستجو
سه پایگاه داده الکترونیکی شامل PubMed، Ovid (MEDLINE) و Cochrane Central برای مطالعات مرتبط منتشر شده به زبان انگلیسی بدون هیچ گونه محدودیت زمانی مورد استفاده قرار گرفت. جستجو تا ژانویه 2019 توسط دو معاینه کننده مستقل (G.M.R و B.E) با هدف پاسخ به سؤال PICO (بیمار، مداخله، مقایسه و نتیجه) زیر انجام شد: در بیماران بالای 18 سال، آیا قرار دادن ایمپلنت فوری در دندان مولر انجام می شود. میزان بقای ایمپلنت، میزان موفقیت و از دست دادن استخوان حاشیه ای مشابه با ایمپلنت های نصب شده در محل های بهبود یافته، پس از 6 ماه بهبودی از کشیدن دندان، منجر می شود؟ در صورت لزوم، اختلافات با بحث با ممتحن سوم (F.H.A) حل شد. عبارات جستجو شامل «فک، بی‌دندان»[mh] یا «فرآیند آلوئولار»[mh] یا «از دست دادن استخوان آلوئولار»[mh] یا «کاشت دندان»[mh] یا «ایمپلنت‌های دندانی»[mh] یا «طراحی پروتز دندان» بود. [mh] یا "دندان مصنوعی"[mh] یا "پروتز دندانی، با ایمپلنت"[mh] یا "مولار"[tiab] یا "فرو سوکت تازه"[tiab] و ("فوری" [tiab] یا "فورا غیر فوری" اکلوزال»[tiab] یا «عملکردی»[tiab] یا «غیر عملکردی»[tiab]) و («موقت»[tiab] یا «ترمیم»[tiab] یا «بارگیری» [tiab])

علاوه بر این، مروری بر مراجع بررسی های وارد شده انجام شد. در نهایت، جستجوی دستی (ژانویه 2000 تا ژانویه 2019) در مجلات دندانپزشکی، از جمله Journal of Oral and Facillofacial Implants، Clinical Implant Dentistry و Related Research، Clinical Oral Implant Research، Implant Dentistry، European Journal of Oral Implantology، Journal of Oral انجام شد. ایمپلنتولوژی، مجله بین المللی جراحی دهان و فک و صورت، مجله جراحی دهان و فک و صورت، مجله تحقیقات دندانپزشکی، مجله بین المللی پروتز، مجله دندانپزشکی پروتز، مجله پریودنتولوژی بالینی، مجله پریودنتولوژی، و مجله بین المللی پریودنتیک و دندانپزشک ترمیمی .

مقالات در صورتی که معیارهای ورود به مطالعه را داشته باشند شامل می‌شدند: کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده انسانی، مطالعات کوهورت آینده‌نگر، مطالعات گذشته‌نگر، و مجموعه‌های موردی با حداقل 10 نفر. مطالعات با حداقل 1 سال پیگیری؛ مطالعاتی که داده ها را در مورد از دست دادن استخوان حاشیه ای و میزان بقای ایمپلنت های فوری قرار داده شده در محل های مولر گزارش می دهد. از سوی دیگر، مقالاتی که دارای هر یک از ویژگی های زیر باشند، حذف شدند: ایمپلنت هایی که طبق پروتکل اولیه قرار می گیرند. میزان بقای ناشناخته، میزان موفقیت یا از دست دادن استخوان حاشیه ای؛ کمتر از 1 سال پیگیری؛ کمتر از 10 آزمودنی برای گروه ایمپلنت فوری، مداخلات شامل بالا بردن همزمان کف سینوس های کرستال یا جانبی، جابجایی عصب تحتانی یا استئوتومی ساندویچ، مطالعات حیوانی و قرار دادن ایمپلنت در نواحی غیر مولر.

پیامدهای اولیه در این بررسی سیستماتیک شامل (1) میزان بقا (تعریف شده به عنوان ایمپلنت موجود در حفره دهان مستقل از عوارض بیولوژیکی یا فنی)، (2) میزان موفقیت (تعریف شده به عنوان ایمپلنت های عاری از همه عوارض). و (3) از دست دادن استخوان حاشیه ای. نتایج ثانویه عبارتند از: موقعیت ایمپلنت، نوع اتصال ایمپلنت، پروتکل پیوند، رویکرد بدون فلپ یا فلپ، قطر ایمپلنت، فاز جراحی، وجود یا عدم وجود صفحه باکال و پروتکل بارگذاری.

انتخاب مطالعات

دو داور مستقل (G.M.R و B.E) همه عناوین را غربال کردند و تعداد چکیده هایی را که باید ارزیابی شوند تعیین کردند. همه چکیده های انتخاب شده برای گنجاندن احتمالی در مرور سیستماتیک غربالگری شدند. سپس متون کامل همه مطالعات مرتبط برای ارزیابی مستقل توسط بازبینان به دست آمد و هر گونه اختلاف نظر با بحث با ممتحن سوم حل شد.

ارزیابی کیفی

معیارهای مورد استفاده برای ارزیابی کیفیت کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs) انتخاب شده از چک‌لیست کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده مرکز کاکرین و بیانیه CONSORT (استانداردهای تلفیقی گزارش کارآزمایی‌ها) که دستورالعمل‌هایی را برای پارامترهای زیر ارائه می‌کند، اصلاح شد: ) تولید توالی؛ (2) روش پنهان سازی تخصیص. (3) پوشاندن معاینه کننده؛ (4) آدرس داده های نتیجه ناقص. و (5) بدون گزارش نتیجه انتخابی. دو داور مستقل (G.M.R و B.E) همه مقالات وارد شده را ارزیابی کردند. از سوی دیگر، برای کارآزمایی‌های بالینی غیرتصادفی‌سازی‌شده، از مقیاس نیوکاسل-اتاوا (NOS) برای رتبه‌بندی خطر سوگیری در مطالعات گنجانده شده استفاده شد.

تحلیل آماری
برای انجام متاآنالیز از بسته نرم افزاری R 3.0.2 استفاده شد. میانگین وزنی تلفیقی (WM) و فاصله اطمینان 95 درصد (IC) هر متغیر با استفاده از یک برنامه کامپیوتری (برنامه جامع متاآنالیز نسخه 2، Biostat) برآورد شد. متاآنالیز اثرات تصادفی مطالعات انتخاب شده برای توضیح سوگیری بالقوه ناشی از روش‌شناسی به کار گرفته شد. تجزیه و تحلیل شامل تخمین میزان بقا و موفقیت، و همچنین میانگین وزنی MBL برای کل مطالعات، با استفاده از یک مدل اثرات تصادفی است. تخمین‌های میانگین نسبت‌ها و از دست دادن استخوان، هر دو به صورت فردی، برای هر تحقیق و کلی، با فاصله اطمینان 95% همراه است و با نمودار جنگل نشان داده می‌شود.

متاآنالیز

برای مطالعه میزان بقا، نسبت‌های شانس برای هر مطالعه، و همچنین اندازه‌گیری اثر کلی در یک متاآنالیز اثرات تصادفی، همیشه با فواصل اطمینان 95% برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل MBL، تفاوت بین مقدار میانگین گروه آزمایش: ایمپلنت فوری در حفره دندان مولر، و گروه کنترل: ایمپلنت در محل‌های بهبود یافته، پس از 6 ماه بهبودی از کشیدن دندان محاسبه شد. تفاوت میانگین وزنی (WMD) اندازه گیری اثر کلی بود که توسط متاآنالیز اثرات تصادفی تخمین زده شد.

مطالعه ناهمگونی

ناهمگونی بر اساس محاسبه آماره I2 (درصد تغییرپذیری اثر تخمین زده شده که می‌تواند به ناهمگونی اثرات نسبت داده شود) و آزمون آمار صفر ارزیابی شد. نمودارهای گالبریث درجه ناهمگونی را نشان می‌دهند. نمودارهای قیفی و آزمون Egger برای ارزیابی خطر سوگیری در سطح معنی‌داری آماری پذیرفته شده 5% (05/0=p) استفاده شد.

نتایج

این جستجو به 2759 عنوان منجر شد. پس از مرحله اول غربالگری، 44 مطالعه بالقوه مرتبط شناسایی شد. پس از مرحله دوم غربالگری، انتشارات متن کامل به دست آمد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که در نتیجه 20 مقاله دارای معیارهای ورود بودند (شکل 1). دلایل حذف مقالات پس از تجزیه و تحلیل متن کامل عبارت بودند از: عدم گزارش داده‌ها در مورد MBL، مطالعات با کمتر از 10 موضوع، مطالعات روی ایمپلنت‌های قرار داده شده در ناحیه قدامی، مطالعاتی که شامل ایمپلنت‌های قدامی و خلفی در گروه‌های مشابه بود، و مطالعاتی که در تعیین زمان کاشت ایمپلنت شکست خورده است (جدول 1). همه تحقیقات شامل حداقل 1 سال پیگیری داشتند. 7 مطالعه پیگیری بیش از 18 ماه را گزارش کردند و یک مطالعه یک دوره مشاهده تا 5 سال را نشان داد. اکثر مطالعات در یک محیط سازمانی انجام شده است. در مجموع 990 بیمار در این بررسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، از جمله 1.106 ایمپلنت جدول 2.

منابع :

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0300978581800774?via%3Dihub

حامد حسینی

مطالب کاربردی

مطالب کاربردی

درباره مقالات مفید

انچه برایم مفید است برای دیگران بازنشر میکنم

۱ مطلب در تیر ۱۴۰۱ ثبت شده است

قرار دادن ایمپلنت فوری در حفره های استخراج مولر: یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز

مواد و روش ها

نتایج

نتیجه

مواد و روش ها

انتخاب مطالعات

ارزیابی کیفی

متاآنالیز

مطالعه ناهمگونی

نتایج